Çocuğunuza karşı aşırılık içeren duygu ve durumlara dikkat!

- Aşırı yersiz övgülere dikkat! Övgü ve takdir çocuğun kişiliğine yönelik değilde çabasına, davranışına yönelik olmalıdır!

Poyraz (6yaş) oynadıktan sonra legolarını kutuya koydu, toparladı.

✖️Anne: Sen çok düzenli, akıllı bir çocuksun

✔️Anne: Legolar o kadar dağınıktı ki bu kadar düzgün toplaman çok hoşuma gitti. Bu şekilde legoların düzenli duruyor ve kaybolmuyor. Artık eşyalarını kendin topluyorsun, büyüdüğünü görebiliyorum.

Çocuğun öz benliğini niteleyen övgü de bulunsaydı bu övgünün oyuncaklarını toplamadığı günlerin için geçerli olmadığını düşünecek, övgünün ne derece samimi olduğu konusunda şüphe edecekti. Annesinin ona bazı işleri yaptırma konusunda bir yol bulduğunu düşünecektir. Ya da akıllı olduğunu düşünerek çabalamaktan vazgeçebilir.

- Pişmanlık içeren Annesel içgüdülere dikkat!

Anne: Çocuğuna bazı sebeplerden dolayı fiziksel ya da psikolojik şiddet uygulamıştır. Bu davranıştan sonra pişman olmuş, vicdan yapmıştır, çocuğunu ne kadar çok sevdiği aklına gelmiş ve şiddetin hemen ardından çocuğa aşırı sevgi göstermiştir.

Bu örneğin tam aksi de olabilir.

Yukarıdaki örnekte annesini az önce aşırı sinirli gören çocuk sonrasında yine annesi tarafında aşırı sevgiye maruz kalınca çocuktaki ruhsal yapı bu durumu anlamlandıramaz. Bu durum çelişki ve aşırılık içeriyor. Çocuğun anlamlandıramadığı duygular karşısında vereceği tepkide anlamsız olur.

- Aşırı tutucu olmaya, aşırı dış kontrollü olmaya dikkat!

Anne: Çocuğuna sürekli ne yapacağını söylüyor, dış kontrolle onu yönetmeye çalışıyor, çocuğun düşünmesini, hareket etmesini kısıtlayarak her şeyi kendi söyleyip yapıyor.

Böyle bir durumda, Çocuk zamanla kendi değerlerini unutmuş. Kendi istek arzularına yabancılaşmış bir birey olabilir. Kendine sürekli ne yapacağını söyleyen bir anne baba olmadığı zamanlarda onun yerine başka otoriter kişinin himayesine girme eğilimi gösterebilir. Bağımlı kişilik yapısına sahip olabilir.